پنی پوپو و رزماری Pipì Pupù e Rosemary

خدایی به نام مابا

مابا، کسی است که مثل مامان و بابا، ما را خیلی دوست دارد، برای همین پنی، پوپو و رزماری همه‌جا را به دنبال نشونه‌های او می‌گردند تا روزی بالاخره پیدایش کنند.
آنها از همه‌کس سراغ مابا را می‌گیرند و سعی می‌کنند همیشه کارهای خوبی انجام بدهند تا مابا از آنها راضی باشد، چون مابا دلش می‌خواهد آنها بهترین بچه‌های روی زمین باشند. گاهی اوقات دیگران رفتار مناسبی با این سه دوست ندارند و بعضی وقت‌ها حتی برای اذیت آنها نقشه می‌کشند، اما دوستان قصۀ ما به کمک قصه‌گویِ بانمکِ داستان، فکری می‌کنند و خود را از دست آزار آنها نجات می‌دهند. در آخر، پنی، پوپو و رزماری با اینکه می‌دانند هیچ‌وقت نباید از دیگران انتظار خوبی و محبت داشت سعی می‌کنند بهترین رفتار را از خود نشان بدهند.
این کارتون ناخودآگاه یکی از دینی ترین و توحیدی ترین کارتون ها و یا حتی برنامه تولید شده برای شناختن و معرفی خدا به خردسالان است.
همیشه به دوستان عرض میکردم برای معرفی دین به خردسالان تنها یک جمله رو به اونها بگید و دیگه هیچی نگید.
یه خدایی هست که خیلی خیلی مهربونه و شما رو خیلی خیلی دوست داره بی حد و حساب.
در این کارتون این سه شخصیت دنبال یک شخصیت نادیدنی که خیلی خیلی اونها رو دوست داره میگردن و به حرف های اون که میخواد اون سه تا یهترین باشن گوش میکنن تا شاید بتونن مابا رو ببینن.

“مابا” تلفیقی از اسم مامان و بابا که مثل یک نفر است ولی به مهربانی هر دو و در اصل اسم دیگر خداست به زبان یک کودک خردسال.