تمایلات جنسی نوجوانان و رسانه ها
نگرانی فزایندهای دربارهی مواجههی جوانان با محتوای جنسی از طریق تلویزیون و سایر رسانههای الکترونیکی و اثرات بالقوه آن بر نگرشها، باورها و رفتارهای جنسیشان وجود دارد. محققان افزایش فراوانی صحبت و نمایشهای جنسی در رسانههای تلویزیونی را مستند کردهاند و همچنین ارتباط بین الگوهای تماشای نوجوانان و فعالیتهای جنسی آنها را مشخص کردهاند.
روشها
ما ادبیات علمی فعلی را دربارهی نوجوانان و جنسیت در رسانهها بررسی کردیم — با استفاده از جستجوی MEDLINE — و ادبیات روانشناسی و رسانه. تأکید بر روی تحقیقات دقیق بود و شامل دسترسی به تخصصهای حرفهای در حوزه بهداشت و سایر منابع آگاه در زمینه رسانه بود. این منابع شامل بنیاد خانواده کایزر، منلو پارک، کالیفرنیا؛ مرکز آموزش رسانه (واشنگتن، دیسی)؛ و جوامع و سازمانهای حرفهای در پزشکی، روانپزشکی و روانشناسی بودند. تحقیقات موجود بهطور کافی تأثیرات مواجهه با محتوای جنسی در رسانه را بر باورها، دانش، نیات و رفتارهای نوجوانان بررسی نکرده است. به همین ترتیب، تحقیقات در مورد محتوای جنسی در اینترنت، بازیهای ویدئویی یا سایر وسایل دستی، یا در میان انبوه دیگر رسانههای الکترونیکی بسیار محدود بوده است.
محتوای جنسی در رسانهها
اگرچه محتوای جنسی در رسانهها میتواند بر هر گروه سنی تأثیر بگذارد، نوجوانان ممکن است بهویژه آسیبپذیر باشند. نوجوانان ممکن است در دورهای از رشد با محتوای جنسی در رسانهها مواجه شوند که در آن نقشهای جنسیتی، نگرشهای جنسی و رفتارهای جنسی شکل میگیرند. این گروه بهویژه در معرض خطر است زیرا مهارتهای شناختی که به آنها اجازه میدهد پیامهای رسانهای را بهطور انتقادی تحلیل کنند و تصمیمات مبتنی بر نتایج احتمالی آتی اتخاذ نمایند، به طور کامل توسعه نیافته است.
تحلیلهای محتوای رسانهها
تحلیلهای محتوای رسانههای پخش نشان میدهد که به طور میانگین، بینندگان نوجوان هر هفته ۱۴۳ مورد از رفتارهای جنسی را در تلویزیونهای شبکه در ساعات اوج مختلف مشاهده میکنند، با تصاویری از سه تا چهار برابر فعالیتهای جنسی میان شرکای غیرمتأهل نسبت به زوجها. تقریباً ۸۰٪ از تمام فیلمهایی که در ایستگاههای تلویزیون شبکه یا کابلی نمایش داده میشوند، محتوای جنسی دارند. تحلیل یک سری ویدیوهای موسیقی نشان میدهد که ۶۰٪ از آنها احساسات و تمایلات جنسی را به تصویر میکشند و بخش قابل توجهی از آنها لباسهای تحریکآمیز و حرکات بدنی جنسی suggestive را نشان میدهند. تحلیلهای محتوای رسانه همچنین نشان میدهد که پیامهای جنسی در تلویزیون تقریباً بهطور جهانی بهطور مثبت ارائه میشوند، با بحث کمی درباره خطرات احتمالی رابطه جنسی بدون محافظت و تعداد کمی تصویر از پیامدهای نامطلوب.
دادههای نظرسنجی نشان میدهند که دسترسی و استفاده نوجوانان از رسانهها بهعنوان منابع اطلاعاتی قابل توجه است. در یک مطالعه ملی، دانشآموزان دبیرستانی بهطور میانگین ۲.۹ دستگاه تلویزیون را گزارش کردند و ۱۳% از کودکان آمریکایی (۱.۳ از هر ۱۰ کودک) اعلام کردند که در خانههایی با دو یا بیشتر تلویزیون زندگی میکنند. ۹۷% دارای دستگاههای ویدیو کاست در خانههای خود و ۷۵% به تلویزیون کابلی دسترسی داشتند و بیش از نیمی از آنها تلویزیونی در اتاقهای خود داشتند. علاوه بر این، بیش از ۸۰% از نوجوانان گزارش میدهند که همسالانشان برخی یا بسیاری از اطلاعات خود دربارهی جنسیت، مواد مخدر و خشونت را از برنامههای تلویزیونی، فیلمها و دیگر رسانههای سرگرمی به دست میآورند. حدود ۱۰% از نوجوانان اعتراف میکنند که بیشتر دربارهی سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) را از این منابع رسانهای یاد گرفتهاند تا از والدین، کارکنان مدرسه، روحانیون یا دوستان.
دانشآموزان دبیرستانی و رابطه جنسی
سیاستگذاران و متخصصان بهداشت مدتها است که دربارهی فعالیتهای جنسی پیش از ازدواج در جمعیت نوجوان نگران هستند و خطرات بارداری و بیماریهای منتقله از راه جنسی، از جمله عفونت با ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) را مدنظر دارند. در سطح کشور، تقریباً نیمی از تمام دانشآموزان دبیرستانی رابطه جنسی داشتهاند، در حالی که آفریقایی-آمریکاییها بهطور معناداری بیشتر احتمال دارد که تجربه جنسی داشته باشند (۷۲%) نسبت به هیسپانیکها (۵۲%) یا سفیدپوستان (۴۷%). تحقیقات حاکی از آن است که حتی در میان نوجوانانی که تجربه نزدیکی واژینال نداشتهاند، تعداد قابل توجهی در رفتارهای جنسی صمیمانه دیگری که خطرات بهداشتی دارند، شرکت میکنند.
در میان دختران نوجوان در ایالات متحده که بین ۱۵ تا ۱۷ سال سن دارند، هر سال ۷۵ نفر از هر ۱۰۰۰ نفر باردار میشوند، نرخ بارداری که دو تا هفت برابر بالاتر از نرخهای کشورهای دیگر صنعتی است. نوجوانانی که (۱۹% از جمعیت نوجوانان) چهار یا بیشتر شریک جنسی در تمام عمر خود گزارش میدهند، در خطر بیشتری برای ابتلا به بیماریهای منتقله از راه جنسی، از جمله عفونت HIV قرار دارند. به طور کلی، ۲۵% از نوجوانان فعال جنسی و ۱۳% از تمامی نوجوانان بین ۱۳ تا ۱۹ سال هر سال به بیماریهای منتقله از راه جنسی مبتلا میشوند که معادل ۳ میلیون مورد یا حدود ۲۵% از کل موارد جدید گزارش شده سالانه است.
آنچه ما درباره محتوای جنسی در رسانهها میدانیم!
آنچه ما درباره تأثیرات بالقوه محتوای جنسی تلویزیونی بر نوجوانان میدانیم، عمدتاً بر اساس تحلیل محتوای رسانهها است که سطوح ماده جنسی را کمیتدهی کرده و روندهای سال به سال را ردیابی میکند. این کار شامل مطالعاتی درباره برنامههای شبکه و کابلی، موسیقی راک و ویدئوهای موسیقی و فیلمهای R و X که به صورت ویدئو در دسترس هستند، میشود.
علاوه بر تحلیلهای محتوایی، مطالعات همبستگی عوامل جامعهشناسی جمعیتی (مانند جنس، سن و قومیت) را به ترجیحات تماشا و درک و تفسیر نوجوانان از محتوای جنسی در رسانهها پیوند دادهاند. نتایج نشان میدهد که دختران نوجوان بیشتر از پسران نوجوان برنامههای تلویزیونی شبکهای با محتوای جنسی را انتخاب میکنند و زمان بیشتری را در کنار والدین خود صرف تماشای آن میکنند. با این حال، پسران نوجوان بزرگتر بیشتر به محتوای سختافزاری جنسی موجود در اشعار صریح موسیقی و فیلمهای غیرمجاز علاقه دارند. آنها همچنین به انتخابهای رسانهای جدید، مانند دستگاههای دستی، اینترنت و بازیهای کامپیوتری جذب میشوند. نوجوانانی از هر دو جنس که زمان بیشتری را به تماشا و گوشدادن به رسانهها میگذرانند، بیشتر احتمال دارد که نقشهای جنسی را در تلویزیون به عنوان واقعگرایانه بپذیرند تا بینندگان کمتر.
نقش قومیت
تحقیقات دیگر نشان میدهد که قومیت نقش مهمی در انتخابهای تماشای رسانهها ایفا میکند. نسبت به همسالان سفیدپوست خود، افراد آفریقایی-آمریکایی زمان بیشتری را صرف تماشای تلویزیون میکنند، بیشتر ممکن است برنامههای داستانی با شخصیتهای آفریقایی-آمریکایی را انتخاب کنند و بیشتر آنها را به عنوان شخصیتهای واقعی درک کنند. به طور مشابه، نوجوانان آفریقایی-آمریکایی گزارش میدهند که بیشتر از همسالان سفیدپوست فیلمهای R-rated میبینند و در این زمینه کمتر تحت نظارت یا دخالت والدین قرار دارند. همچنین، جوانان آفریقایی-آمریکایی و سفیدپوست ویژگیهای مختلفی از تصاویر ویدئویی را برجسته میدانند و در مورد عناصر داستانی اختلاف نظر دارند. نرخ بالاتر تماشا در بین نوجوانان آفریقایی-آمریکایی، به ویژه در مورد سریالهای تلویزیونی، آنها را بیشتر به دیدن محتوای جنسی سوق میدهد. دادههای قابل مقایسهای در مورد گروههای قومی آسیایی، لاتین و دیگر اقلیتها در دسترس نیست.
سن یا مرحله توسعه همچنین بر درک و تفسیر محتوای جنسی تأثیر میگذارد. در یک مطالعه درباره کنایههای جنسی در تلویزیون، نوجوانان ۱۲ ساله کمتر از نوجوانان ۱۴ و ۱۶ ساله قادر به درک مطالب پیشنهادی بودند. بهطور مشابه، در یک مطالعه کیفی از دختران نوجوان در سنین ۱۱ تا ۱۵ سال، آنهایی که در مرحله اولیه توسعه فیزیولوژیکی بودند، کمتر به جنسی که در رسانهها به تصویر کشیده میشد، علاقهمند بودند در حالی که زنان جوانتر و بالغتر، کنجکاو بودند و بیشتر به جستوجوی محتوای جنسی در رسانهها به عنوان وسیلهای برای “یادگیری قوانین، آداب و مهارتهای” رمان و روابط میپرداختند. بهطور خاص، آنها گزارش کردند که رسانهها مدلهایی برای دستیابی به “ظاهر مناسب” به منظور محبوب شدن و جذب پسرها ارائه میدادند، شخصیتهای نوجوانی را به تصویر کشیده که با مشکلات مشابه خودشان مواجه بودند، نشان میدادند چگونه آنها این مشکلات را حل کردند و مثالهایی از نحوه رفتار در موقعیتهای جنسی ارائه میکردند. ما نتوانستیم مطالعات قابل مقایسهای در مورد تأثیرات توسعهای بر درک و تفسیر محتوای جنسی در پسران پیدا کنیم.
چند مطالعه به بررسی ارتباطات بین میزان و ویژگی تماس نوجوانان با محتوای جنسی و نگرشها و رفتارهای جنسی آنان پرداخته است. یک مطالعه اخیر از دختران آمریکایی آفریقاییتبار در سنین ۱۴ تا ۱۸ سال نشان داد که نوجوانانی که یا دارای شرکای جنسی متعدد بودند یا سابقه عفونتهای منتقله از راه جنسی داشتند، نرخ بالاتری از تماشای برنامههای تلویزیونی که زنان را به عنوان اشیاء جنسی یا جوایز به تصویر میکشیدند، گزارش کردند.چند مطالعه تجربی نشان دادهاند که مشاهده محتوای جنسی میتواند تأثیرات متوسطی بر دانش یا نگرشهای جنسی داشته باشد، اما مشخص نیست که آیا این تأثیرات در طول زمان پایدار میمانند یا منجر به تغییراتی در نیتها یا رفتارهای جنسی میشوند. براون و نیوکنر دریافتند که الگوهای تماشای تلویزیون بر اساس وضعیت جنسی نوجوان (با کرهپر، در برابر فعال جنسی) متفاوت است، به طوری که نوجوانان فعال جنسی بیشتر تلویزیون با محتوای جنسی بالا تماشا میکنند. تعیین اینکه آیا قرار گرفتن در معرض محتوای جنسی به آزمایش جنسی تشویق میکند یا برعکس، ممکن نبود. این یک سؤال کلیدی بیپاسخ است به دلیل کمبود تحقیقات طولی در این حوزه.
نظریههای زیادی برای توضیح تأثیرات رسانهها بر رفتار مطرح شده است. همه آنها بر اساس مفهوم اساسی است که قرار گرفتن بیشتر در معرض رسانهها منجر به پذیرش ارزشها، باورها و رفتارهایی میشود که به تصویر کشیده میشوند، به ویژه وقتی که نشان داده میشود که این رفتارها تقویت میشوند یا بدون پیامدهای نامطلوب هستند. تحقیق درباره قرار گرفتن در معرض محتوای خشونتآمیز در رسانهها برخی از حمایتها را برای این دیدگاهها فراهم میکند. اما، ممکن است که فعالیت جنسی به همان شیوهای که پرخاشگری یا خشونت یاد گرفته میشود، از طریق مشاهده و الگو برداری یاد گرفته نشود. سایر کارهای امیدوارکننده در تحقیق بر روی تبلیغات تلویزیونی الکل و نوشیدن نوجوانان ظاهر شده است.
یافتهها نشان میدهند که صرفاً قرار گرفتن در معرض تبلیغات الکل تأثیری بر مصرف الکل ندارد. بلکه، تأثیرات تبلیغات الکل به میزان علاقه و توجه جوانان به آنها بستگی دارد. موسیقی و شوخی از عناصر کلیدی در تعیین علاقه و توجه هستند. بهطور مهم، این تحقیق از مدلسازی آماری استفاده کرده است که نشان میدهد توجه به تبلیغات الکل باعث افزایش نوشیدن در نوجوانان میشود، در حالی که نوشیدن تأثیری بر توجه به تبلیغات الکل ندارد.
رویکردها با نوجوانان و والدین
اگرچه تحقیقات از فناوری عقب مانده است، منابعی وجود دارد که از مداخلات توسط پزشکان، والدین و دیگران حمایت میکند (جدول ۱). پزشکان باید در هنگام گرفتن تاریخچه پزشکی کامل برای ارزیابی رفتارهای پرخطر و بهعنوان مکانیزمی برای بحث در مورد دانش و برنامههای جنسی، به استفاده بیماران پیشنوجوان و نوجوان از رسانههای الکترونیکی و اینترنت، الگوهای تماشای تلویزیون و تماشای فیلمها یا ویدیوهای با درجه R یا X توجه کنند.
هیچ دستورالعملی درباره مقدار زمان توصیهشدهای که نوجوانان باید صرف تماشای تلویزیون یا سایر رسانهها کنند، وجود ندارد. برای بسیاری از والدین و پزشکان، معیار استفاده بیش از حد، مقدار بیشتری از آن چیزی است که ما یا فرزندانمان از رسانهها استفاده میکنیم. نگرانی اصلی برای پزشکان باید این باشد که آیا استفاده از تلویزیون یا سایر رسانههای الکترونیکی در عملکرد مؤثر بیمار نوجوان در سایر جنبههای زندگی اختلال ایجاد میکند یا خیر. آیا تماشای رسانهها به زمان تکالیف مدرسه یا سایر فعالیتهای تفریحی مانند ورزش یا سرگرمیها لطمه میزند؟ آیا نوجوانان در ساعتهای طولانی تماشای انفرادی یا بازیهای ویدیویی در اتاق خواب خود بدون نظارت یا کنترل غرق شدهاند؟ آیا آنها رفتار خود را بر اساس عملکردها یا شخصیتهای دراماتیک مدلسازی میکنند؟ آیا این رفتار برای سن یا مرحله رشد آنها نامناسب یا مضر است؟ آیا بزرگترها از تأثیر رسانهها آگاه هستند؟ پرسیدن از نوجوانان درباره تماشای رسانهها میتواند به پزشک یا والدین این فرصت را بدهد که هرگونه احساس افسردگی یا بیگانگی را شناسایی کنند. نوجوان ممکن است انتظارات غیرواقعی درباره جذابیت جسمی و شیوههای ناسالم رژیم غذایی و ورزشی را فاش کند. زمینههای پیشنهادی برای پرسش در جدول ۲ ارائه شده است.
اهمیت نظارت و راهنمایی در انتخابهای رسانهای نوجوانان و میزان استفاده آنها باید به والدین و بزرگسالان نگران تأکید شود. تماشای مشترک یا مشارکت ممکن است بهترین گزینه باشد. زمانی که تماشای مشترک ممکن نیست، والدین و سرپرستان باید تشویق شوند که از V-chip تلویزیون و نرمافزارهای فیلترکننده برای کامپیوترها استفاده کنند تا دسترسی نامناسب را کاهش دهند. در نهایت، بزرگسالان در تمام زمینههای زندگی نوجوانان باید به آنها کمک کنند تا رسانهها و نمایشهای غیرواقعی شخصیتها، محصولات، رفتارها و موقعیتهای زندگی را بهطور انتقادی ارزیابی کنند. آموزش نوجوانان بهعنوان مصرفکنندگان انتقادی رسانههای الکترونیکی بهترین استراتژی پیشگیری است.
نتیجهگیریها
قرار گرفتن ساده در معرض محتوای جنسی در رسانهها باعث نمیشود که نوجوانان ارزشها و اطلاعاتی را که از خانوادهها، مدرسه، آموزههای مذهبی و دیگر بزرگسالان محترم جذب کردهاند، انکار یا نادیده بگیرند. مطالعات طولی بر روی جوانان میتواند درک بهتری از چگونگی ادغام نمایشهای جنسی در رسانهها با باورهای نوجوانان درباره خطرات و پاداشهای درگیر شدن در رابطه جنسی و قصد آنها برای عمل بر اساس این باورها ارائه دهد. تحقیقات آینده همچنین باید به اهمیت مشارکت والدین در استفاده نوجوانان از رسانهها، درجه درک نوجوانان از غیرواقعی بودن رسانهها، شناسایی ممکن نوجوانان با شخصیتهای داستانی یا شخصیتهای رسانهای بسیار قابل مشاهده، هنجارهای مدلسازی شده توسط والدین و همسالان، و درک خود نوجوانان از عواقب رفتارهای پرخطر بهداشتی توجه کند.
نقاط خلاصه
نوجوانان در معرض تصاویر و پیامهای جنسی زیادی در تلویزیون قرار دارند که تقریباً بهطور جهانی بهصورت مثبت ارائه میشوند و بحث کمی درباره خطرات و عواقب منفی آنها وجود دارد.
نوجوانان از رسانهها بهعنوان منابع اطلاعاتی دربارهی جنسیت، مواد مخدر، ایدز و خشونت استفاده میکنند و همچنین برای یادگیری نحوهی رفتار در روابط.
تحقیقات نشان میدهد که جنسیت نوجوانان با استفاده از رسانهها مرتبط است، اما جهت این رابطه مشخص نیست.
متخصصان باید به استفادهی بیماران پیشنوجوان و نوجوان از رسانههای الکترونیکی و اینترنت، الگوهای تماشای تلویزیون و حضور در فیلمهای R و X یا اجارهی ویدیوها هنگام ارزیابی رفتارهای پرخطر توجه کنند تا تاریخچهی پزشکی کاملی بهدست آورند.
باید والدین و سرپرستان را تشویق کرد که بر استفادهی نوجوانان از رسانهها نظارت کنند، از “چیپ V” و نرمافزارهای فیلتر برای کاهش دسترسی نامناسب استفاده کنند و به نوجوانان کمک کنند تا آنچه را که در رسانهها میبینند نقد کنند.
References
۱٫ Committee on Communications, American Academy of Pediatrics. Sexuality, contraception and the media. Pediatrics 1995;95: 298-300. [PubMed] [Google Scholar]
۲٫ Kunkel D, Cope KM, Maynard-Farinola WJ, et al. Sex on TV: content and context. Menlo Park (CA): Kaiser Family Foundation; 1999.
۳٫ Buerkel-Rothfuss NL, Strouse JS, Pettey G, et al. Adolescents’ and young adults’ exposure to sexually oriented and sexually explicit media. In: Greenberg BS, Brown JD, Buerkel-Rothfuss NL, eds. Media, sex and the adolescent. Cresskill (NJ): Hampton Press; 1993: 99-112.
۴٫ Huston AC, Wartella E, Donnerstein E. Measuring the effects of sexual content in the media: a report to the Kaiser Family Foundation. Menlo Park (CA): Kaiser Family Foundation; 1998.
۵٫ Brown JD, Greenberg BS, Buerkel-Rothfuss NL. Mass media, sex, and sexuality. Adolesc Med 1993;4(pt 1): 511-552. [PubMed] [Google Scholar]
۶٫ Brown JD, Steele JR. Sex and the mass media. Menlo Park (CA): Kaiser Family Foundation; 1995.
۷٫ Roberts DF, Foehr UG, Rideout VJ, et al. Kids & media @ the new millennium. Menlo Park (CA): Kaiser Family Foundation; 1999.
۸٫ Louis Harris & Associates, Inc. Sexual material on American network television during the 1987-88 season. New York (NY): Planned Parenthood Federation of America; 1988.
۹٫ Greenberg BS, Stanley C, Siemicki M, et al. Sex content on soaps and prime-time television series most viewed by adolescents. In: Greenberg BS, Brown JD, Buerkel-Rothfuss NL, eds. Media, sex and the adolescent. Cresskill (NJ): Hampton Press; 1993: 29-44.
۱۰٫ Baxter RL, De Riemer C, Landini A, et al. A content analysis of music videos. J Broadcast Electronic Media 1985;29: 333-340. [Google Scholar]
۱۱٫ Lowry DT, Towles DE. Prime time TV portrayals of sex, contraception, and venereal diseases. Journalism Q 1989;66: 347-352. [Google Scholar]
۱۲٫ Lowry DT, Towles DE. Soap opera portrayals of sex, contraception, and sexually transmitted diseases. J Commun 1989;39: 76-83. [Google Scholar]
۱۳٫ Kaiser Family Foundation/Children Now. Talking with kids about tough issues: a national survey of parents and kids. Menlo Park (CA): Kaiser Family Foundation; 1999.
۱۴٫ Hofferth SL, Kahn JR, Baldwin W. Premarital sexual activity among U.S. teenage women over the past three decades. Fam Plann Perspect 1987;19: 46-53. [PubMed] [Google Scholar]
۱۵٫ Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Current trends in premarital sexual experience among adolescent women—United States, 1970-1988. MMWR Morb Mortal Wkly Rep 1991;39(51-52): 929-932. [PubMed] [Google Scholar]
۱۶٫ CDC. Trends in sexual risk behavior among high school students—United States, 1991-1997. MMWR Morb Mortal Wkly Rep 1998;47(36): 749-752. [PubMed] [Google Scholar]
۱۷٫ Schuster MA, Bell RM, Kanouse DE. The sexual practices of adolescent virgins: genital sexual activities of high school students who have never had vaginal intercourse. Am J Public Health 1996;86: 1570-1576. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]
۱۸٫ Fleming M. Healthy youth 2000: a mid-decade review. Chicago (Ill): American Medical Association, Dept of Adolescent Health; 1996.
۱۹٫ Moore KA, Miller BE, Glei D, et al. Adolescent sex contraception and childbearing: a review of recent research. Washington (DC): Child Trends; 1995.
۲۰٫ CDC. Trends in sexual risk behavior among high school students—United States, 1990, 1991 and 1993. MMWR Morb Mortal Wkly Rep 1995;44: 124, 131-132. [PubMed] [Google Scholar]
۲۱٫ Ozer EM, Brindis CD, Millstein SG, et al. America’s adolescents: are they healthy? San Francisco: University of California-San Francisco, National Adolescent Health Information Center; 1998.
۲۲٫ Brown JD. Theoretical overview. In: Greenberg BS, Brown JD, Buerkel-Rothfuss NL, eds. Media, sex and the adolescent. Cresskill (NJ): Hampton Press; 1993: 19-25.
۲۳٫ Rich M, Woods ER, Goodman E, et al. Aggressors or victims: gender and race in music video violence. Pediatrics 1998;101(pt 1): 669-674. [PubMed] [Google Scholar]
۲۴٫ Greenberg BS, Siemicki M, Dorfman S, et al. Sex content in R-rated films viewed by adolescents. In: Greenberg BS, Brown JD, Buerkel-Rothfuss NL, eds. Media, sex and the adolescent. Cresskill (NJ): Hampton Press; 1993: 45-58.
۲۵٫ Greenberg BS, Linsangan R. Gender differences in adolescents’ media use, exposure to sexual content and parental mediation. In: Greenberg BS, Brown JD, Buerkel-Rothfus NL, eds. Media, sex and the adolescent. Cresskill (NJ): Hampton Press; 1993: 134-194.
۲۶٫ Walsh-Childers K, Brown JD Adolescents’ acceptance of sex-role stereotypes and television viewing. In: Greenberg BS, Brown JD, Buerkel-Rothfuss NL, eds. Media, sex and the adolescent. Cresskill (NJ): Hampton Press; 1993: 117-133.
۲۷٫ Greenberg BS. Race differences in television and movie behaviors. In: Greenberg Bs, Brown JD, Buerkel-Rothfuss NL, eds. Media, sex and the adolescent. Cresskill (NJ): Hampton Press; 1993: 145-152.
۲۸٫ Brown JD, Schulze L. The effects of race, gender, and fandom on audience interpretation of Madonna’s music videos. In: Greenberg BS, Brown JD, Buerkel-Rothfuss NL, eds. Media, sex and the adolescent. Cresskill (NJ): Hampton Press; 1993: 264-276.
۲۹٫ Silverman-Watkins LT, Sprafkin JN. Adolescents’ comprehension of televised sexual innuendoes. J Appl Dev Psychol 1983;4: 359-369. [Google Scholar]
۳۰٫ Brown JD, White AB, Nikopoulou L. Disinterest, intrigue, resistance: early adolescent girls’ use of sexual media content. In: Greenberg BS, Brown JD, Buerkel-Rothfuss NL, eds. Media, sex and the adolescent. Cresskill (NJ): Hampton Press; 1993: 177-195.
۳۱٫ Wingood GM, DiClemente RJ. Viewing sexually explicit and violent television and its impact on pregnancy and sexual risk taking among female adolescents. Presented at the annual meeting of the American Public Health Association, Washington, DC, November 15-19, 1998.
۳۲٫ Bryant J, Rockwell SC. Effects of massive exposure to sexually oriented prime-time television programming on adolescents’ moral judgment. In: Zillman D, Bryant J, Huston AC, eds. Media, children and the family: social, scientific, psychological dynamics and clinical perspectives. Hillsdale (NJ): Lawrence Erlbaum; 1994.
۳۳٫ Fabes RA, Strouse JS. Perceptions of responsible and irresponsible models of sexuality: a correlational study. J Sex Res 1987;23: 70-84. [Google Scholar]
۳۴٫ Brown JD, Newcomer SF. Television viewing and adolescents’ sexual behavior. J Homosex 1991;21: 77-91. [PubMed] [Google Scholar]
۳۵٫ Comstock G. Television and the American Child. New York (NY): Academic Press; 1991.
۳۶٫ Grube JW, Wallack L. Television beer advertising and drinking knowledge, beliefs, and intentions among schoolchildren. Am J Public Health 1994;84: 254-259. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]
۳۷٫ Grube JW, Madden PA, Friese B. The effects of television alcohol advertising on adolescent drinking. Poster session presented at the annual meeting of the Research Society on Alcoholism, Washington, DC, June 1996.
پیغام شما