چرا تماشای فیلم و تلویزیون با کودکان درکنارهم بهتر است؟

نکاتی درمورد تماشای باهم برای ترویج یادگیری و پیوستگی.

همیشه والدین نگران این موضوعند که میزان زمان مناسب تماشای تلویزیون توسط کودکانشان چقدر است. باید بگوییم هیچ عدد جادویی و خاصی که برای همه ی خانواده ها درست باشد وجود ندارد. حقیقت این است که مهم تر از موضوع میزان زمان، این که کودک چه چیزی را و چگونه تماشا می کند بخش های مهمتر معادله هستند. حال زمانی که والدین هم با نشستن در کنار کودک، سوال پرسیدن، و توضیح دادن در وقت لازم خود را در این فرایند درگیر می کنند، مزایای تماشای فیلم و تلویزیون بیشتر هم می شود.
تحقیقات نشان می دهند درحالی که میزان زمانی تماشای فیلم ها توسط کودکان مهم است، تماشای همان فیلم ها درکنار والدین هم دارای اثرات مثبت زیادی است. بعنوان مثال این کار می تواند مهارت های سواد آموزی اولیه را پشتیبانی کرده، حس همدردی را در آن ها تقویت کند و حتی به کودکان کمک کند که چگونه پس از قرار گرفتن در معرض رسانه های خشونت آمیز پرخاشگری خود را کنترل کنند.
البته نیازی نیست شما نیز پا به پای فرزندتان بنشینید و هرآنچه او می بیند را با هم ببینید اما می توانید این کار را با برنامه های مورد علاقه اش انجام دهید تا بتوانید در این رابطه با فرزندتان صحبتی هم آغاز کنید.
می پرسید چگونه از مزایای گفته شده بهره بگیرید؟؟ این نکات را با بچه های کوچک خود امتحان کنید تا نتیجه بگیرید:

توجه آن ها به سمتی خاص متمرکز کنید : به کودکتان کمک کنید تا جزئیات داستان را از بخش های خاصی از آنچه که در حال تماشای آن هستید به زبان آورد؛ خواه گفتن یک کلمه جدید عجیب و غریب باشد، یا قسمتی گیج کننده و یا فقط جزئیات جالبی از داستان. مثلا بگویید: ” به کفش های جدیدش نگاه کن!”

آنها را تشویق کنید که به نظم و ترتیب حوادث فکر کنند : با این کار کمک می کند تا فرزندتان به توالی حوادث و مقوله ی علت و معلول فکر کنند. مثلا یا پس از تماشای نمایش یا قبل از تماشای ادامه ی چیزی که قبلا دیده اید، از فرزندتان بپرسید” یادت می آید که پس از گم شدن سگ چه اتفاقی افتاد؟” یا حتی می توانید درحین تماشای نمایش آن را لحظه ای متوقف کنید و بپرسید «به من بگو الان دارد چه اتفاقی می افتد.»

درک کودکتان را تقویت کنید : از او سوالاتی با چه کسی، چه چیزی، چه زمانی، چرا، کجا و چگونه بپرسید تا کودک برای پاسخ به آن ها مجبور شود از کلمات جدید استفاده کرده و به آنچه دیده است دقیق تر فکر کند. مثلا بپرسید ” این چه کسی است؟ کجا زندگی می کنند؟ چرا دارند این کار را انجام می دهند؟”

وقایع را مربوط کنید : از کودکتان بخواهید آنچه که می بینند را به زندگی شخصی خود ربط دهند. به عنوان مثال، بگویید “وای، آنها عصبانی هستند. تو آخرین باری که عصبانی شدی چه کار کردی؟” این کار کمک می کند بچه ها یاد بگیرند خودشان را ابراز کرده، احساساتشان را مدیریت کنند و دیگران را بهتر درک کنند.

آنچه را که بچه ها می گویند گسترش دهید : اطلاعات مربوط به نمایش یا چیزهایی که کودکتان میگوید را به زندگی خود را ربط دهید و یا اطلاعات جدیدی به آن اضافه کنید. همه ی این ها راهکار هایی برای بهبود مهارت های مکالمه، آموزش بچه ها در مورد جهان پیرامونشان و تقویت ارتباط میان شما و فرزندتان هستند. مثلا بگویید ” ای وای این صدای بلند فلان شخصیت را ترساند. من هم صداهای بلند را دوست ندارم. تو چطور؟ وقتی صدای بلندی می شنوی چه احساسی داری؟”
بگذارید یک راز بسیار محرمانه را به شما بگویم” بچه ها به شدت دوست دارند در مورد رسانه ها صحبت کنند. پس ازاین مزیت استفاده کنید، چرا که به فرصت های مختلفی برای پیدا کردن چیزهایی که فرزندانتان به آن ها علاقه مند هستند، چیزهایی که برایشان اهمیت دارد، و حتی آنچه در زندگی آنها اتفاق می افتد، دست میابید. گاهی ممکن است خودتان از اینکه این مکالمات شما را به چه سمت و سویی هدایت کرد هم شگفت زده شوید.

منبع : کامان سنس مدیا
مترجم : زهرا وکیلیان مبارکه