نویسنده و نظریه‌پرداز ادبیات کودک و نوجوان درباره تغییر ذائقه مخاطبان این حوزه در بازار نشر، گفت: این یک واقعیت است که وضعیت نشر کودک، امروز بسیار خراب است و بیشتر ناشران دولتی هستند که می‌توانند در این حوزه فعالیت داشته باشند. کتاب کودک باید به‌صورت چهاررنگ منتشر شود و به همین دلیل هزینه بالایی دارد. ناشران خصوصی دیگر توان فعالیت در این حوزه را ندارند.

به گزارش انجمن تخصصی کودک و رسانه به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودک و نوجوان ، محمدرضا یوسفی در حاشیه حضور در آیین «شب هم‌دلی اهالی ادبیات کودک و نوجوان»‌ در کانون پرورش فکری در این زمینه افزود: وضعیتی که به آن اشاره دارم، چیزی شبیه به یک بحران است که گفتنی درباره آن بسیار زیاد است. بحرانی که امروز دامن ادبیات کودک و نوجوان را هم گرفته، بحران فرهنگی جامعه ماست. بعد از انقلاب اسلامی، طبقه متوسطی در جامعه رشد کرد که تقاضای فرهنگی هم داشت اما گویی سیستم نتوانست به این تقاضا پاسخ مناسبی بدهد. صحبت درباره این موضوع بسیار پیچیده است.

نویسنده کتاب «وقت قصّه من را صدا کن» در ادامه گفت: ریشه مشکلات ادبیات کودک و نوجوان در این شرایط هم به‌نظرم سلطه بیش از اندازه ادبیات دولتی است. در این وضعیت به‌محض این‌که ادبیات دولتی دچار بحران می‌شود، تغییر موضع فرهنگی دولت، منجر به از دست رفتن تعهدها می‌شود. به همین دلیل هم احساس می‌کنیم شور و شوقی که در دهه ۶۰ و ۷۰ در میان برخی مدیران فرهنگی شاهد بودیم، امروز دیگر وجود ندارد.

این نویسنده کودک و نوجوان تأکید کرد: در این چند دهه، ادبیات برخاسته از بخش خصوصی هم گویی مجبور به وابستگی به بخش دولتی بود. مکرر از ناشران شنیده‌ایم که می‌گویند فلان کتاب را نمی‌توانیم منتشر کنیم چراکه آموزش و پرورش آن را از ما نمی‌خرد. نتیجه این فرآیند می‌شود همین وابستگی که به آن گفتیم. به محض کاهش بودجه فرهنگی بخش دولتی، همه ناشران خصوصی هم آسیب می‌بینند. گویی در این سال‌ها حتی ناشران خصوصی ما هم مخاطب‌شان را از دست داده‌اند.

او افزود: بزرگ‌ترین مصیبت امروز ادبیات کودک و نوجوان ما هم همین مقوله از دست رفتن مخاطبان است. مخاطبی که گویی اعتماد خود را به بخش بزرگی از ناشران این حوزه از دست داده‌اند. بحرانی که عارض شد و به آن اشاره کردم، وضعیتی را فراهم آورده است که گویی کسی هم دلسوز آن نیست. کمتر شاهد دلسوزی در این حوزه بوده‌ام و نمی‌دانم چگونه می‌توانیم این بحران را پشت‌سر بگذاریم.

یوسفی در ادامه گفت: در این شرایط ناشران دولتی مانند کانون پرورش فکری، به‌جای رقابت با بخش خصوصی باید به‌دنبال الگوسازی باشند. کانون باید جایگاه خود را حفظ کند و مأموریت‌های کلان فرهنگی خود را دنبال کند. اتفاق‌هایی مانند همین رویداد، در قالب مشورت و هم‌فکری با نویسندگان و فعالان این حوزه باید به تواتر برگزار شود تا بیشتر بتوانیم برای ادبیات کودک حرمت قائل شویم.

شامگاه روز پنجم آذر۱۴۰۳ شماری از نویسندگان، شاعران، پژوهشگران، نمایشنامه‌نویسان و پژوهشگران حوزه ادبیات در نشستی با عنوان شب هم‌دلی اهالی ادبیات کودک و نوجوان در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون تهران گردهم آمدند.