رییس کارگروه کودک و نوجوان مرکز ملی فضای مجازی ضمن تشریح مشکلات تولید محتوای فرهنگی – هنری برای این گروه سنی تاکید کرد: صیانت از فضای مجازی را حمایت معنا می‌کنیم ولی «فیلترینگ» نخستین راهکارمان است؛ آن هم در شرایطی که در عصر هوش مصنوعی نوجوانان به راحتی می‌توانند دورمان بزنند تا به محتوای مطلوب خود دست پیدا کنند.

به گزارش انجمن تخصصی کودک و رسانه سیدحمید امامی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره تولید محتوا برای این گروه سنی و چالش‌های مرتبط با آن مطالب مختلفی را بیان کرد. او این گفت‌وگو را محتواسازی برای کودک و نوجوان آغاز کرد اما از آنجا که توزیع محتوا و رساندن آن به مخاطب، امروز بدون فضای مجازی ممکن نیست، در بخش‌های مختلف درباره سیاست‌گذاری‌های کارگروه کودک و نوجوان مرکز ملی فضای مجازی سخن گفت. امامی درباره چگونگی شکل‌گیری کارگروه کودک و نوجوان مرکز ملی فضای مجازی و هدف و فعالیت‌های این مرکز، گفت: پس از اتفاقات سال ۱۴۰۱ و درک این واقعیت که فضای مجازی تا چه اندازه دارای اهمیت است و نوجوانان چه تاثیر پررنگی در جامعه دارند، برای همگرا کردن دستگاه‌های متولی این حوزه و کمک به اجرایی شدن تصمیمات، کارگروه کودک و نوجوان مرکز ملی فضای مجازی تشکیل شد. او با تاکید بر اهمیت کنشگری نوجوانان در امور مختلف، ادامه داد: از این رو تصمیم گرفته شد به نوجوان‌ها میدان داده شود تا خودشان برخی کارها و فعالیت‌ها را برعهده بگیرند و دیگر تصمیمی از سوی ما برای آنها گرفته نشود. در حقیقت سعی کردیم به جای محدودسازی به سمت هدایت در قالب حمایت این گروه حرکت کنیم. در نهایت پس از چندین جلسه گفت‌وگو و مطالعه «سند صیانت از کودک و نوجوان در فضای مجازی» تصمیم‌هایی با رویکردهای متفاوتی گرفته شد.

نقاط ضعف سند صیانت از کودک و نوجوان در فضای مجازی
امامی البته «سند صیانت از کودک و نوجوان در فضای مجازی» را خالی از ایراد و اشکال ندانست و بیان کرد: این سند، جامع و راهگشا نیست. هرچند که سال‌ها زمان برای نگارش آن صرف شده است که از همین مورد می‌توان به عنوان بزرگ‌ترین مشکل این سند نام برد چرا که کودک یا نوجوانی که امروز می‌بینیم با کودک و نوجوانِ ۱۰ سال گذشته متفاوت است و جهان کودک و نوجوان ۱۰ سال پیش نیز امروز فرق کرده است. نقطه ضعف دیگری که وجود داشت در این بود که یک سند واحد برای گروه سنی خردسال، کودک و نوجوان نوشته شده است و هیچ تفکیکی نیز صورت نگرفته که باعث می‌شود هرچه برای مراقبت از یک کودک ۸ ساله در فضای مجازی می‌نویسیم از یک نوجوان ۱۶ ساله نیز توقع داشته باشیم که این امکان‌پذیر نیست؛ مانند آنکه بخواهیم برای همه گروه‌های سنی که ذکر شد، یک نوع برنامه بسازیم.

صیانت به معنای محدودیت نیست
او افزود: به صورت کلی زمانی که واژه «صیانت» به میان می‌آید اولین تعریف در ذهن همه «محدودیت» است، هرچند تلاش کنیم تفسیر زیباتری از آن داشته باشیم. در صورتی که باید بدانیم تعریف آن مترادف با «حمایت» است. به همین دلیل سندی که به نگارش درآمده بایدها و نبایدهای فراوانی دارد که از نگاه من برای سه گروه سنی خردسال، کودک و نوجوان به صورت یکسان قابل اجرا نیست. کودک زیر ۹ سال باید تحت مراقبت مستقیم خانواده باشد و وظیفه ما آموزش خانواده است، اما برای گروه سنی بالای ۹ سال که علاقه به کنشگری و تعامل دارد و خانواده و مربی به تنهایی امکان هدایتگری ندارد، باید به شکل دیگری اندیشید. رییس کارگروه کودک و نوجوان مرکز ملی فضای مجازی درباره الگوی جدیدی که برای گروه سنی بالای ۹ سال ارایه داده‌اند، توضیح داد: در ابتدا باید بگویم که این الگو از مدل‌های تجربه شده جهانی الگو گرفته و بومی‌سازی شده است. یک مدل پیشنهادی داریم در ۳ بخش که با ۳ «M» مشخص می‌شوند. اولین بخش «Monitoring» است به معنای بررسی و تنظیم‌گری تمامی محتوا تا محتوای درست و خوبی تولید و عرضه شود. دومین بخش «Mentoring» است، با این راهکار که هدایت بخش تولید را در اختیار دارد و بخش سوم این مسیر «Marketing» است با این رویکرد که با توجه به ۲ مرحله پیشین تلاش می‌شود که این تولیدات دیده شوند. او با بیان اینکه این برنامه در راستای حمایت از فضای کودک و نوجوان در این مسیر درحال حرکت است، اظهار کرد: در گام اول تنظیم‌گری با توجه به مسیر فرهنگی ما در این راه وجود دارد، در گام دوم کارخانه‌ای برای تولید محتوای فضای مجازی ایجاد شد تا نوجوانان بتوانند تحت حمایت و هدایت ما تولید کنند، در گام سوم نیز تاکید کردیم که در نهایت پس از این دو مرحله، در دیده شدن و مارکتینگ محتوای تولیدی نوجوانان تلاش می‌شود. در حقیقت می‌خواهیم سیاست‌گذاری را به چرخه تولیدی که در پشت آن کسب و کار وجود دارد، متصل کنیم. امامی تاکید کرد: این به معنای درآمدزایی از آموزش نیست؛ به معنای این است که مدلی طراحی شود که در آن نوجوانِ کنشگر به عنوان تولیدکننده حمایت شود و فضای مجازی را با تولیدات کاربر نوجوان در اختیار بگیریم و تولیدات حمایت و هدایت شده را در بسترهای مختلف منتشر کنیم. 

نیاز به یک پلتفرم اختصاصی
برای تولیدات کودک و نوجوان
رییس کارگروه کودک و نوجوان مرکز ملی فضای مجازی در ادامه درباره محل نمایش تولیدات این نوجوانان، بیان کرد: برای پخش این تولیدات نیز به یک پلتفرم نیاز است تا تولید‌کننده، فروشنده، نویسنده و افراد مرتبط دیگر که در حوزه کودک و نوجوان فعال هستند بتواند در آن فعالیت کنند. مشکل من در ابتدا با «سند صیانت از کودک و نوجوان در فضای مجازی» در این بود که نگاه کسب و کاری (بیزینسی) به این حوزه وجود نداشت، چراکه اگر به عنوان یک کسب و کار باشد، چرخه آن به صورت خودکار می‌چرخد. البته که من از همان روز اول ورود به مرکز ملی فضای مجازی مدلی که ارایه دادم بر مبنای نگاهم به بخش خصوص بود چراکه این نگاه در بخش خصوصی جواب می‌دهد.

 تفاوت‌ها را نپذیریم، دورمان می‌زنند
رییس کارگروه کودک و نوجوان مرکز ملی فضای مجازی همچنین درباره نتایج به دست آمده از آسیب‌شناسی که در طی حضور در این کارگروه به دست آورده است، بیان کرد: اولین نکته‌ای که متوجه آن شدیم این است که متاسفانه مسوولان تعریف و نگاه درستی درباره گروه سنی نوجوان ندارند. به همین خاطر در ابتدا دوره‌ای را برای تعریف و فهم گروه سنی و پرسونای نوجوان برگزار کردیم تا به شناخت درستی از نوجوان برسیم. او با اشاره به اینکه در برخی سازمان‌ها این شناخت از گونه‌های شخصیتی مختلف نوجوانان وجود دارد، تاکید کرد: به عنوان مثال از ۹ تیپ شخصیتی که در جامعه می‌بینیم تنها به ۴ نوع آن می‌پردازند چراکه هزینه نپرداختن به آن ۵ گونه دیگر، کمتر از پرداختن به آن است. این درحالی است که در نهایت باید به همه گونه‌های شخصیتی و اخلاقی نوجوانان توجه شود تا اتفاقاتی که در سال ۱۴۰۱ شاهد آن بودیم دوباره رخ ندهد و تازه آن موقع نگوییم که این نوجوانان کجا بودند؟ چرا آنها را ندیده بودیم؟ درحالی که نخواستیم که ببینیم. امامی افزود: باید بدانیم که با نسل متفاوتی مواجهیم و این نوجوانان با دوره نوجوانی ما بسیار متفاوت‌اند. من امروز به روزترین فیلترشکن‌ها را از نوجوان‌ها می‌گیرم. ما آنها را محدود می‌کنیم، اما در عصری که هوش مصنوعی پیشتازی می‌کند نوجوانان ما را دور می‌زنند! به همین دلیل می‌گویم که باید آنها را ببینیم و طرز فکری را که وجود دارد، تغییر دهیم و از آن‌جایی که سرعت تغییر نیز بالا است، این اتفاق مهم را نباید پشت گوش بیندازیم.

کاری از دست‌مان برنمی‌آید
پس فیلتر می‌کنیم
این تهیه‌کننده و برنامه‌ساز با اشاره به اینکه هر زمان متوجه حرکت سریع تغییرات می‌شویم، سدی مقابل آن می‌سازیم، بیان کرد: دقیقا هر زمان احساس می‌کنیم که نمی‌توانیم خود را با تغییرات دنیا همراه کنیم، به شکل کلی صورت مساله را حذف می‌کنیم. فضای مجازی با سرعت فراوان در حرکت است؛ ما به آن نمی‌رسیم، پس فیلتر می‌کنیم و نمی‌دانیم با این کار تا چه اندازه راه‌های اثرگذاری خود را چه در بُعد جهانی و چه در فضای داخلی می‌بندیم. وقتی فضای مجازی با فیلتر مواجه نباشد، باعث ایجاد رقابت می‌شود و سطح کیفی اپلیکیشن‌ها و پیام‌رسان‌های داخلی نیز با رقابت بالا می‌رود. اما الان رقابت دیگر معنایی ندارد. او ادامه داد: چالش در حوزه نوجوانان نیز از سر نشناختن است و از آن‌جایی که نمی‌شناسیم و تلاشی هم برای شناخت آنها نداریم، تنها راه چاره در ذهن ما فیلتر است تا بعد درباره آن فکر کنیم و به راه‌حل برسیم.