راضیه تجار، رئیس انجمن قلم ایران گفت: جشنواره قلم زرین که روز گذشته در آستانه روز قلم برگزار شد،همچون نهالی است که سال‌ها پیش کاشته و امروز درخت تناوری شده است.

به گزارش انجمن تخصصی کودک و رسانه به نقل از ایبنا راضیه تجار درباره اهمیت و نقش روز قلم در ادبیات و اهالی فرهنگ عنوان کرد: در اهمیت روز قلم حرفی نیست چون آنچه می‌ماند نوشته‌های خوب، عمیق و هنری است و در حقیقت آثاری که هم از نظر ذوقی، هم از نظر تربیتی و هم از نظر ادبی قابل انتقال بوده و سطح بینش، دانش و فکر مخاطب را ارتقا می‌‎دهد بنابراین لازم بود روزی به عنوان روز قلم مشخص شده و در تقویم کشور ما ورود پیدا کند که این اتفاق در سال‌های پیشین به همت انجمن قلم وقت محقق و روز قلم در تقویم ما درج شد البته به همان اندازه خودِ اهالی قلم و همچنین دولتمردان فرهنگی ما نیز باید به این روز توجه ویژه داشته باشند و به گونه‌ای نباشد که فرهنگ در ذیل موارد دیگر در کشور ما قرار بگیرد.

رئیس انجمن قلم ایران با اشاره به نقش داستان‌نویسان و فعالان این حوزه در آموزش و افزایش آگاهی جامعه، افزود: ما می‌بینیم که بعضی از آسیب‌های اجتماعی، فکری، تربیتی، روحی به این دلیل ایجاد می‌شود که معمولاً در زمینه‌های فرهنگی روی آن کار نشده و به این ترتیب داستان‌نویسان و کسانی که در این حوزه قلم می‌زنند، معمولاً می‌توانند به آموزش این مسائل بپردازند. این از نظر من اهمیت ویژه قلم است چنانچه خداوند متعادل به قلم قسم خورند.

نویسنده کتاب‌های «سنگ صبور» و «از خاک تا افلاک» با بیان اینکه جشنواره قلم زرین امسال بیست‌ودومین دوره خود را طی کرد، گفت: این جشنواره همچون نهالی است که سال‌ها پیش کاشته شده و امروز درخت تناوری شده است، درختی ۲۲ ساله؛ در طول این سال‌ها انتخاب‌های بسیار خوبی در حوزه کتاب‌های مختلف در بخش‌های داستان، داستان بزرگسال، داستان کودک و نوجوان، شعر بزرگسال، شعر کودک و نوجوان و نقد و پژوهش ادبی انجام و کتاب‌های بسیار خوبی معرفی شده است؛ کتاب‌هایی که مانایی خودشان را تثبیت کرده‌اند.

تجار با اشاره به آثاری که علاوه بر جایزه قلم زرین، جوایز دیگری هم به دست آورده‌اند، عنوان کرد: چون ما اولین جشنواره در آغاز سال و در واقع پیشانی سال هستیم، معمولاً کتاب‌های برگزیده و تقدیری ما در طول این سال‌ها و در جشنواره‌های دیگر هم جوایزی را به دست آورده‌اند و این نشان از صحت و سلامت انتخاب‌ها و مانایی این آثار در طول زمان دارد یعنی اگر اهالی ادبیات یا دیگران سراغ این کارها را بگیرند، با کتاب‌های خوبی هم از نظر ساختار و هم از نظر محتوا مواجه خواهند شد.

این منتقد ادبی در پاسخ به این پرسش که «با توجه به تجربیاتتان در این سال‌ها، به نظر شما چه ظرفیت‌هایی در این حوزه مطرح است و در چه زمینه‌ها و بخش‌هایی نیازمند توجه بیشتری هستیم؟»، گفت: می‌توان بخش داستان کودک و نوجوان را از بخش‌های دیگر جدا کرد؛ کودک جدا و نوجوان جدا. می‌توان روی این بخش تجدید نظر داشت، چراکه بسیاری از علاقه‌مندان حوزه کودک و نوجوان خواهان این مسئله هستند تا آثار جداگانه مورد بررسی قرار بگیرد. معمولاً مجموعه داستان با رمان قابل رقابت نیست؛ قالب‌ها متفاوت است اما معمولاً رمان‌ها مورد توجه قرار می‌گیرد. باید حمایت‌های مالی انجام شود تا انجمن از نظر مالی مشکلی نداشته باشد تا این حوزه‌ها را جدا کند و به حمایت‌های ویژه‌ای از سوی نهادهای فرهنگی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیاز دارد تا داوری آثار به تفکیک و جداگانه انجام شود.

تجار از موسسان انجمن قلم ایران، عضو شورای کارگاه رمان، عضو هیئت علمی بنیاد پروین اعتصامی، عضو شورای فیلمنامه‌نویسی و ادبیات در بنیاد فارابی، عضو شورای داستان‌نویسی بنیاد دفاع مقدس، عضو شورای داستان‌نویسی بنیاد شهید، عضو شورای داستان‌نویسی بنیاد جانبازان انقلاب اسلامی، مدرس و منتقد ادبی است.

کتاب‌‎های «ستاره من»، «جایی که آسمانش آینه کاریست»، «گمان مبر که شعله بمیرد»، «کوچه اقاقیا»، «نرگس‌ها»، «زن شیشه‌ای»، «هفت بند»، «سفر به ریشه‌ها»، «شعله و شب»، «سنگ صبور»، «از خاک تا افلاک»، «فانوسی بیفروز»، مجموعه داستان «آرام شب بخیر» و «جای خالی آفتابگردان»، «زندگینامه داستانی شهید شیرودی» و «زندگینامه داستانی شهید بابایی» از آثار این نویسنده به شمار می‌آید.

وی در بیست‌وچهارمین جلسه دوره دوازدهم هیئت مدیره با اکثریت آرا به ریاست انجمن قلم ایران برگزیده شد. در این جلسه هیئت مدیره انجمن قلم ایران که با حضور محمد سرشار، راضیه تجار، مریم پوریامین، رضا اسماعیلی، احمد شاکری، رحیم مخدومی و همچنین علی الله سلیمی در محل دفتر انجمن قلم ایران برگزار شده بود، راضیه تجار با اکثریت آرا به این عنوان دست یافت.

انجمن قلم ایران ۶ خرداد ۱۳۷۸ تاسیس شد. این نهاد با دریافت مجوز قانونی فعالیت از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، رسماً فعالیت خود را با هدف مجتمع ساختنِ اهالیِ قلم با تکیه بر مسائلِ صنفی، ایجادِ زمینه مناسب برای احرازِ نقشِ فعال‌تر اعضا در تحولاتِ اجتماعی، دفاع از آزادی بیان و اندیشه در محدوده قانون اساسی و کوشش در راهِ اشاعه هر چه بهتر و بیشتر ارزش‌های والای انسانی و دینی آغاز کرد.

سال ۱۳۸۱ به پیشنهاد انجمن قلم ایران، ۱۴ تیر به عنوان روز ملی قلم در تقویم رسمی ایران ثبت شد.