وقتی ما کتاب ننویسیم، برایمان کتاب مینویسند
یک نویسنده گفت: وقتی ما کتاب ننویسیم، برایمان کتاب مینویسند و آن تفکری که متعلق به دیگران است، در ذائقه نوجوانان ما تثبیت میشود.
به گزارش انجمن تخصصی کودک و رسانه به نقل از ایبنا هدی حشمتیان درباره کتاب «پیامبر و شترهایش» و ژانر این کتاب بیان کرد: درست است که در این کتاب روایتهای تاریخی آورده شده است و با یک بازآفرینی داستانی به این روایتهای تاریخی پرداختهایم؛ اما با توجه به اینکه شخصیت اصلی کتاب یک حیوان (شتر) است، میتوان گفت ژانر این کتاب فانتزی هم است.
او درباره وضعیت ژانر فانتزی در بازار کتاب کودک و نوجوان ایرانی گفت: به نظر من اکنون ژانر فانتزی، بیشتر در تسخیر کتابهای ترجمه است؛ البته که کارهای فانتزی تألیفی قوی هم در میان کتابهای کودک و نوجوان زیاد است؛ اما هنوز درصد خیلی بالایی از کتابها را عناوین خارجی به خود اختصاص دادهاند.
این نویسنده کودک و نوجوان درباره اینکه بهطور شخصی چقدر کتاب نوجوان میخواند؟ گفت: من به کتاب نوجوان خیلی علاقه دارم؛ یعنی بیشتر کتابهای نوجوانی را که تهیه میکنم برای خودم میخرم و میخوانم. ژانر موردعلاقهام، کتابهای معمایی مثل کتاب «خواهران تاریک» اثر مهدی رجبی است. این کتاب جزو کتابهایی است که از خواندنش بسیار لذت بردم. البته سبک رئال را نیز میپسندم و اگر بخواهم یک نمونه از کتابهای موردعلاقهام در این سبک را نام ببرم باید به رمان «عاشقانههای یونس در شکم ماهی» اثر جمشید خانیان اشاره کنم.
حشمتیان در پاسخ به این سوال که «بهعنوان یک مؤلف، وضعیت تألیف در حوزه کودک و نوجوان ایران را چگونه ارزیابی میکند؟» توضیح داد: وقتی ما کتاب ننویسیم، برایمان کتاب مینویسند و آن تفکری که متعلق به دیگران است در ذائقه نوجوانان ما تثبیت میشود. البته من مخالف اینکه از کتابهای فرهنگهای دیگر و نویسندههای دیگر هم بخوانیم و استفاده کنیم، نیستم؛ اما به نظر من شاید جهانبینی ما یکذره با آدمی که در یک نقطه دیگر از کره زمین زندگی میکند، متفاوت باشد. خواندن کتابهای ترجمه میتواند مفید باشد؛ اما فکر میکنم نگاهکردن از دریچه نگاه یک نویسنده ایرانی به دنیای کودک و نوجوان ایران، میتواند برای کودک و نوجوان ایرانی مفیدتر از آن باشد.
هدی حشمتیان از جدیدترین همکاریاش در کتاب «تهرانجان» که در انتشارات سوره مهر منتشر شده است، خبر داد. این کتاب به روایتهایی از زندگی با تهران از نگاه ۱۵ نویسنده جوان میپردازد که تجربههای خود را از زندگی در این ابرشهر به نگارش درآوردهاند. در «تهرانجان» سعی شده با تهران بهمثابه یک شخصیت برخورد شود تا ابعاد بیشتری از آن شناخته شود. تهران، شهر همه ایرانیهاست و از این رو، نوشتن و خواندن از تهران، نوشتن و خواندن از ایران است. روایتهای کتاب، روایتهای بخش «شهر» در پنجمین دوره «جایزه داستان تهران» است که مهدی قزلی و مکرمه شوشتری، آنها را جمعآوری کردهاند و کیفیت ادبی آن به تأیید حبییه جعفریان و احمد بطحایی هم رسیده است. هدی حشمتیان نیز نویسنده یکی از این ۱۵ روایت است. او درباره این کتاب توضیح داد: به نظر من شهرها روح دارند و ما در تهران زندگی نمیکنیم؛ بلکه با تهران زندگی میکنیم. این کتاب شامل ۱۵ روایت واقعی در نسبت تهران بودن است که سوره مهر آن را منتشر کرده است.
پیغام شما